Het leven gaat helaas niet altijd over rozen. Dat merk je misschien wel als je alleen al kijkt naar zoiets als je werk. Wat bijvoorbeeld altijd zo vanzelfsprekend was, is het nu niet meer. Door een bepaalde gebeurtenis ben je al een langere tijd niet in staat om je werk te doen bij je huidige werkgever. In het eerste spoor van re-integratie, lukte het niet om een passende mogelijkheid/ werkzaamheid te vinden bij je huidige werkgever. Dat betekent dat je het tweede spoor ingaat. Maar wat houdt dat eigenlijk in? En kent het ook nadelen? Lees het antwoord op die vragen en nog veel meer, in deze blog!
Wat is re-integratie via het tweede spoor?
Re-integratie via het tweede spoor is een traject dat wordt ingezet wanneer iemand langdurig ziek is en niet kan terugkeren naar de eigen werkplek. Het doel is om de werknemer te ondersteunen bij het vinden van ander werk, dat passend is bij hun mogelijkheden.
Hier zijn de belangrijkste stappen:
- Diagnose:
Vaststellen van de arbeidsmogelijkheden van de werknemer door middel van een medische beoordeling. - Plan van aanpak:
Een re-integratieplan wordt opgesteld, waarin de stappen en doelen worden beschreven. Deze lag er al van het eerste traject - Begeleiding:
De werknemer krijgt begeleiding van een re-integratiespecialist. Het initiatief van de herplaatsing ligt overigens bij de werkgever, niet de werknemer. - Nieuwe werkplek:
Iets gevonden, mooi zo. Via een detacheringsregeling ga je bij deze ‘nieuwe’ werkgever aan de slag. - Evaluatie:
Regelmatige evaluaties om de voortgang te monitoren en waar nodig het plan bij te stellen. Bij tevredenheid vanuit beide kanten wordt de detachering omgezet in een arbeidsovereenkomst
Dit traject is belangrijk om de werknemer weer aan het werk te krijgen en te voorkomen dat ze langdurig in de uitkering komen. De uiterlijke start van het tweede spoor dient 52 weken na je arbeidsongeschiktheid te starten, maar kan al in de eerste week van het eerste traject worden aangevraagd. Lukt het niet om binnen twee jaar wat anders te vinden, dan zal je loonbetaling door je huidige werkgever worden stopgezet. Je kan dan overstappen naar een WIA-uitkering.
Nadelen van re-integratie tweede spoor
Re-integratie via het tweede spoor kan verschillende nadelen met zich meebrengen voor zowel werknemers als werkgevers. Hieronder worden enkele belangrijke nadelen belicht.
1. Emotionele impact
Voor veel werknemers kan het proces van re-integratie via het tweede spoor emotioneel belastend zijn. Het idee dat ze niet terug kunnen keren naar hun oude functie kan gevoelens van falen, onzekerheid en stress met zich meebrengen. Dit kan de motivatie om actief deel te nemen aan het re-integratietraject negatief beïnvloeden.
2. Tijdsinvestering
En dat laatste, over die lack aan motivatie, is een probleem. Het UWV is namelijk zeer kritisch over de inzet die je toont in het re-integratietraject. Is dit volgens hen onvoldoende, dan kan er een loonsanctie volgen. Daarom is het van groot belang dat je genoeg tijd en moeite steekt in je proces. Ook is het aan degene die je begeleid en verslag aflegt aan het UWV, dat je re-integratietraject nauwlettend wordt vastgelegd.
3. Kosten voor werkgevers
Werkgevers kunnen aanzienlijke kosten maken bij het re-integratietraject, bijvoorbeeld voor begeleiding, training of andere ondersteunende diensten. Dit kan een belasting vormen voor kleinere bedrijven die mogelijk niet over de middelen beschikken om deze kosten te dragen. Daarom is het belangrijk dat je als ondernemer je bewust bent van de bepaalde risico’s die bij het hebben van werknemers gepaard gaan. Neem alleen mensen aan als het kan en doe niet zomaar iets.
4. Kans op mismatch
Er is altijd het risico dat de nieuwe functie niet goed aansluit bij de vaardigheden of interesses van de werknemer. Dit kan leiden tot een snelle wederzijdse ontevredenheid en dus een mismatch. Dit creëert niet alleen frustratie voor de werknemer, maar kan ook extra kosten en tijdsdruk voor de werkgever met zich meebrengen. Je moet dan weer opnieuw kijken waar er een plekje voor de werknemer is en dat kan dus zomaar tot een periode van twee jaar leiden.
5. Complexiteit en regelgeving
De regels en wetgeving rondom re-integratie zijn zeer complex en verschillen per situatie. Dit kan zowel voor werknemers als werkgevers verwarrend zijn en leiden tot juridische complicaties of miscommunicatie. Het is daarom misschien handig voor de werkgever om een gespecialiseerd bureau voor re-integratie in te schakelen, om dit soort problemen te voorkomen.
6. Stigmatisering
Werknemers die gebruik maken van het tweede spoor kunnen het slachtoffer worden van stigmatisering. Dit kan hen onzeker maken over hun toekomst en het zelfvertrouwen aantasten, wat het vinden van een nieuwe baan aanzienlijk bemoeilijk.
Over het algemeen is re-integratie via het tweede spoor natuurlijk iets wat heel belangrijk is, maar het is essentieel om alle bovenstaande punten in gedachten te houden. Sommige punten zijn zeker te voorkomen, maar dan moet je daar wel voor open staan. Wij proosten ‘m alvast op een succesvolle terugkeer naar de arbeidsmarkt, jij ook?
Conclusie
De personen die in het tweede spoor van re-integratie terechtkomen, hebben in principe geen keuze. Tenminste, niet als ze nog hun graag inkomen willen behouden en uiteindelijk weer aan de slag willen. Dat betekent natuurlijk niet dat dit spoor negatieve kanten kent. Nee, daarentegen is het hard werken, doorzetten en goed monitoren van wat je nu eigenlijk aan het doen bent. Verder rest ons nog een ding om te zeggen en dat is: ‘zet ‘m op!!!!’.
